Jedyna kobieta w reprezentacji opozycji podczas obrad Okrągłego Stołu, w wyborach 4 czerwca zdobyła mandat posłanki.
Wiecowała już w 1968 roku, kiedy komunistyczna władza zdjęła z afisza „Dziady” w reż. Kazimierza Dejmka w Teatrze Narodowym w Warszawie. Ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim, po czym wróciła do rodzinnej Bielsko-Białej. Była m.in. nauczycielką języka polskiego i kierowniczką domu kultury. Zaraz po Sierpniu ’80 zaczęła organizować lokalne struktury Solidarności bielskich pracowników kultury. W stanie wojennym internowana. Współpracowała z prasą podziemną, organizowała druk i sieć kolportażu. Podczas obrad Okrągłego Stołu była jedyną kobietą w reprezentacji opozycji.
W wyborcach czerwcowych 1989 startowała jako kandydatka Drużyny Lecha z okręgu wyborczego w Bielsko-Białej. Zasiadała w Sejmie również w trzech kolejnych kadencjach.